ดวงตาว้าเหว่ของฉัน..ในโลกแห่งความจริง
@@@@@@@
ฉันรู้สึกว่า..ฉันกำลังจมอยู่ในความฝัน
ทุกครั้งที่ฉันคิดถึง..และรักเธอ
มองดูเธอลางเลือน…
คล้ายดั่งภาพวาดในเมฆหมอก
เธออยู่ห่าง..ห่างออกไปทุกที
และความรักนั้นก็เหลือเพียง
รอยยิ้มในแววตาของฉันเพียงผู้เดียว
………………
สำหรับเธอและความรัก
เปรียบดั่งความฝันที่เลือนลาง
………………
หากแต่ความรักของฉัน
ยังคงอยู่เสมอ…ในโลกแห่งความจริง
แม้ว่ารอยยิ้มในแววตานั้น
จะถูกทดแทนด้วย
ดวงตาว้าเหว่ของฉัน
ในโลกแห่งความจริง
…ที่ไม่ใช่ความฝัน
@@@@@@@
เขียนความคิด..จากบทรำพึงถึงความรักเมื่อครั้งยังเด็ก
แอบชอบแอบมองแอบหวังเพ้อฝันตามวัย
ทั้งที่รู้ว่ามิอาจเป็นไปได้
แต่การได้รักและคิดถึงแบบเด็กๆในตอนนั้น
มันเป็นช่วงชีวิตหนึ่งที่ทุกคนต้องเจอ
ต่อเมื่อเวลาผ่านไป
ความรู้สึกนั้นจะค่อยๆจางหายไป..ตามกาลเวลาก็ตาม
@@@@@@@
Credit ภาพจาก App:Pimp Your Screen, WallpaperHD
