ในยามเหนื่อยยากและอ่อนแรง
เธอจะรู้ไหม
มีใครคิดถึงเธออยู่
เป็นกำลังใจ
เป็นผ้าห่มกั้นลมหนาว
ความคิดถึง
มีมากมายท่วมเมฆ
เกาะเกี่ยวถึงเสี้ยวจันทร์
เป็นชิงช้าโล้แกว่งไกว
เธอจะรู้ไหม
เมื่อแหงนมองจันทร์
ยามจันทร์ทอแสงวับวาว
ความคิดถึงของฉัน
จะโอบกอดเธอไว้
เนาว์นาน….
@@@@@@@@
ผู้เขียน : ฉายอรุณ
คัดลอกจากนิตยสารแพรวสุดสัปดาห์
ฉบับที่ 175 วันที่ 16 พฤษภาคม 2533
