บอกว่ารักมากแค่ไหน
คนหมดใจก็ไม่รู้สึก
เจ็บอยู่ในส่วนลึก
เมื่อนึกว่าไม่มีวัน
ที่เธอจะกลับมา
ห่วงหาเหมือนใฝ่ฝัน
ไม่มีอีกแล้วคืนวัน
ที่จะอยู่ด้วยกันสองเรา
แต่ก็ยังรักเธอมาก
ทำใจลำบากไม่รู้กี่เท่า
ด้วยรักระหว่างเรา
เธอบอกอับเฉาชืดชา
แล้วเธอก็ไป
หาใหม่ด้วยคิดว่าดีกว่า
ไม่เคยอยากหวนคืนมา
แม้เพียงให้เห็นหน้าสักครั้ง
ฉันจึงต้องทำใจ
ปล่อยเธอไปให้สมหวัง
ทั้งที่ใจเจ็บเจียนพัง
แต่ก็ยังหวังดีกับเธอ
ยังอยากจะบอกว่ารักมาก
และอยากให้สุขเสมอ
ให้คนใหม่ที่เธอเจอ
รักเธอเหมือนฉันรัก
@@@@@@@@@
ผู้เขียน – คนชื่อขลุ่ยเขียน
คัดลอกจาก นิตยสารลลนา
ฉบับที่ 441 พฤษภาคม 2534